‘NVIERNU
Ce friddu si respira ‘sta sirata
ce calma ca si sente pi lla strata
ognunu rintanatu ste ‘ntra casa
e nturnu alla fracera ste prisciata.
Nu picca di cinisa ppizzicata
ca puntu puntu scarnisciata vene
cu lla speranza cu si po’ scarfare
lu sangu ca ha ghjacciatu ‘ntra lli vene
e tata core vò conta nna storia
ca li piccinni sapinu a memoria
ci sapi quanta voti l’ha cuntatu
di quannu jddu partìu pi lu suldatu.
Do jatti intra l’òrtiri scamannu
pi lla miseria quanta scamunera,
e lu riloggiu ti mienz’alla chiazza
ni tìci ca so li ùnnici ti sera.
E mo ni scià curcamu,tici mama,
cu lu fisciùlu ncueddu e na scialletta
ca crè matina na m’ azà pi tiempu
la vita è amara, nonc’è ‘na barzelletta.