Mo ete lu tiempu loro! Lu tiempu ti li pagghjotte.
Sontu la salvezza mea, specialmente versu menzatìa quannu mi pigghja lu spilamientu ti lu stòmmucu e mi mengu comu na dispiràta sobbra a qualunque cosa acchju ti nante.
Quannu zèccunu a sse’ li pagghjotte trovu la pace mea!
Li tengu sempre pronte intr’allu frigorifero, pulizzate e tagghjate a fedde, taccussì quannu pigghju fame vo’ e mi ni manciu nu paru ti fedde. So frischi e sapuriti, nonci mi fàcinu ‘ngrassa’ e pigghju pi fessa lu stòmmucu nu paru t’ore!
Ah, biatu a ci l’ha ‘nvintàtu, li pagghjotte!
